श्रावण सोमवार, प्रपत्ती चा वार. पण कोरोना आणि लॉकडाऊन. मग काय कारायचं ? तसे बघायला गेलं तर पुरुषाना घरातच राहून प्रपत्ती करायची असते. पण सामानाचे काय ?

ह्या बापूच्या राज्यात हे प्रश्न उद्भवतच नाहीत.  

जिथे अनिरुद्ध राहे 

तिथे ना अभाव ... 

यातून काही गोष्टी जाणवल्या, ज्यासाठी आपल्या लाडक्या डॅड ला मनापासून अंबज्ञ म्हंटले.   

  

१) बापूकडे प्रत्येक गोष्टीला पर्याय आहे. कठोर नियम नाहीत. प्रपत्ती ही नेहेमीप्रमाणेच व्हायला हवी, नाहीतर करता येणार नाही असे नाही. प्रपत्ती करता साहित्याचे जे पर्याय दिले ते ही अगदी सहज उपलब्ध होतील असे. असे नियम वाकवण्याची क्षमता आणि ताकद ही केवळ बापूकडेच असू शकते.

२) कर्मकांडाला स्थान नाही. भाव महत्वाचा.   

३) ह्या बापूकडे नियम फक्त प्रेमाचा. 

प्रेम देई प्रेम घेई 

हाच एकला करार 

४) ह्या बापू आई आणि मामाचे आपल्यावर अफाट प्रेम आहे. केवळ ही परमात्मत्रयीच आपले मन समजू शकते आणि मनातल्या शंका जाणू शकते. प्रपत्ती करण्याची इच्छा असूनही प्रपत्ती करता येत नाही असे व्हायला नको म्हणून डॅड ने अनेक पर्याय उपलब्ध करून दिले.     

५) बाहेर कितीही कठीण परिस्थिती असली तरीही हा बापू नावाप्रमाणेच unstoppable. आपणही त्याचीच लेकरे. सभोवतालच्या कठीण परिस्थितीतही प्रत्येकाने प्रपत्ती केली. किंबहुना डॅड मुळेच आपण प्रत्येक जण प्रपत्ती करू शकलो.   

हा बापू आपल्या प्रत्येकाचे जीवन सुंदर व्हावे यासाठीच कायम झटत आला आहे, झटतोय. सतत काही ना काही देतच आला आहे आणि आपल्यासाठी नियम वाकवत आला आहे. 

बस चाहता है वो मेरी खुशी 

वो सारी बलाये लेता है 

कभी चाहता नाही मुझसे कुछ भी 

बस प्यार से देता रेहेता है .... 

त्यासाठी त्या बापूला मनापासून अंबज्ञ म्हणूया. 

नंदनसिंह भालवणकर 

दादर उपासना केंद्र